kinderen maken ruzie

Jorn is papa van Rowan (4) en Oscar (6)

Rowan en Oscar zijn twee broers van vier en zes jaar oud. Ze houden beiden van buitenspelen, bouwen met blokken en auto’s. Toch zijn ze amper fijn samen aan het spelen. Papa Jorn geeft aan ten einde raad te zijn: ‘over alles kunnen ze discussiëren. Soms lijkt een weekenddag gevuld te zijn met discussie, geroep en gevecht zonder echt tot spel te komen. De twee jongens uit elkaar zetten, is ook geen oplossing, want dan missen ze elkaar meteen.’ 

Hoe kunnen we hen rustig en fijn leren samen spelen? 

Laten we starten bij de vraag:

"Hoe ziet een kleuter dit?"

Rowan en Oscar zijn beiden nog erg jong. Oscar, die zes jaar is, leert stilaan wel zich te verplaatsen in de ander zijn perspectief, maar voor Rowan is dat nog geen evidentie. Hij staat nog erg egocentrisch in deze wereld. Hij staat nog niet spontaan stil bij hoe de ander zich voelt of denkt. Samenspel is een uitdagende vorm van spelen. Het is samenwerken aan één doel, het vraagt om een rolverdeling, het vraagt de vaardigheid om je beurt af te wachten of om te delen. Samen spelen is als een ingewikkelde danschoreografie, waarbij kleuters de passen nog niet kennen en vaak op elkaars tenen staan. 

Rowan en Oscar staan, zoals elke kleuter, heel dicht bij hun emoties. Loopt er iets fout of niet zoals gepland, dan lijkt hun wereld in te storten. Dan worden ze overspoeld door hun emotie en lijken ze geen rustige manier meer te vinden om hun idee te vertellen. Ze strijden en zoals in de natuur lijkt dan de wet van de sterkste te tellen. Wie het speelgoed vast krijgt, is de baas. 

3 tips om zelf mee aan de slag te gaan.


1. 

Wees geen rechter die beslist wie juist is of fout. Vaak heb je een deel van de context of opbouw gemist en is het een heel genuanceerd verhaal.  

2. 

Ga dieper en leg de nadruk op ieders emotie. Observeer en beschrijf wat je ziet. Doe dit zonder enig oordeel, maar probeer als neutrale steunfiguur te fungeren. Zolang er grote emoties te zien zijn, is een rationele oplossing veraf. 

3. 

Troost of kalmeer de kleuters voor je. Jij helpt in het co-reguleren van ieders emotie. Je toont begrip, gaat niet in op de vraag om partij te kiezen en helpt hen enkel omgaan met de overspoelende emotie die er nu is. 


4. 

Wacht geduldig tot iedereen zijn rust terug vond en stuur dan pas even mee in het herstelgesprek. Geef informatie op een neutrale manier en vertel heel feitelijk hoe de ander zich voelt. Bedenk samen wat er nodig is om minder boos/verdrietig te worden en de band opnieuw te herstellen.  

5. 

Na herstel kan je samen beslissen: lukt samenspel even niet of doe je toch nog een poging. Samenspelen is niet gemakkelijk en moet je leren, net als fietsen. Oefenen en vallen mag, maar ook even pauze nemen in dit leerproces is ook helemaal oké.   

6. 

Beide kleuters willen samenspelen? Bespreek dan ieders behoefte en ontdek zo wat elke speler wil. Zo wordt het makkelijker om korte afspraken binnen het spel te verwoorden en help je bij het opstarten ervan.  

Probeer ook eens een coöperatief spel, waar geen winnaar of verliezer is, maar waarbij samenwerken het doel is. Of stel een spel voor met uitgestelde nabijheid. Zo kunnen de kinderen rustig naast elkaar werken, om het pas nadien met iemand te delen. Je werkt dan wel alleen, maar voelt je niet alleen. 

Deze week met gratis spelfiche!

Help jij de band herstellen tussen Aap en Leeuw na hun ruzie?
Ontvang onmiddellijk een coöperatief spel en hou dit bij de hand wanneer er weer eens ruzie ontstaat.

Graag, stuur maar op!

Wil je graag eerdere artikels lezen?